زندگی با سرطان

اضطراب و ترس

اضطراب (احساس نگرانی) و ترس احساسات شایعی است که بیماران و خانواده‌‌‌ها در برخورد با سرطان تجربه می‌‌‌کنند. این احساسات جزئی از پاسخ‌‌‌های طبیعی به استرس ناشی از سرطان بوده و هنگام تشخیص سرطان بارزتر است. احساس ترس و سرطان می‌‌‌تواند ناشی از تغییرات در توانایی در ارائه وظایف خانوادگی، از دست دادن کنترل وقایع زندگی، تغییرات ظاهری، تصویر بدنی یا ناشی از شوک تشخیص سرطان باشد. این احساسات شامل عدم اطمینان به آینده و نگرانی از درد، زجر و موارد ناشناخته از بیماری است. ترس‌های ناشی از وابستگی به دیگران، تغییرات رابطه با نزدیکان و تحمیل شدن به اطرافیان موجب بروز مشکلاتی در زندگی خانوادگی می‌‌‌گردد.

افراد خانواده نیز ممکن است احساسات مشابهی داشته باشند. زیرا آنها هم نسبت به آینده نگران بوده و یا از ابتلا کسی که دوستش دارند به سرطان خشمگین هستند. آنها ممکن است از اینکه نمی‌‌‌توانند کاری انجام دهند احساس گناه و پشیمانی کنند یا ممکن است از کارهای زیادی که باید در حال حاضر انجام دهند گیج شوند. خیلی از مراقبین در ایجاد هماهنگی بین کار، مراقبت از کودکان، مراقبت از خود و سایر مسئولیت‌‌‌ها در کنار وظایف جدید در منزل دچار مشکل می‌‌‌شوند.

گاهی فرد مبتلا به سرطان دچار درجات بالایی از اضطراب، ترس یا افسردگی شده به‌طوری‌که این وضعیت در زندگی روزمرۀ وی اختلال ایجاد می‌‌‌کند. در این شرایط کمک گرفتن از مشاور و یا درمانگر متخصص به بیمار و یا خانواده وی کمک می‌‌‌کند.

دنبال چه باشید

  • حس اضطراب
  • اشکال در فکر کردن یا حل مشکلات
  • عصبی، تحریک‌‌‌پذیر یا بی‌‌‌قرار بودن
  • احساس فشار
  • نگرانی از «از دست دادن کنترل»
  • احساس نگرانی از اینکه حادثه بدی در شرف وقوع است.
  • کرختی و لرزیدن
  • سردرد
  • خشم و اضطراب نسبت به اطرافیان
  • احساس خستگی
  • مشکلات خواب

بیمار چه کار می‌‌‌تواند انجام دهد؟

  • در مورد احساسات و ترس‌‌‌های خود یا اعضای خانواده‌‌‌تان صحبت کند- احساس ناراحتی و نگرانی طبیعی است.
  • با اعضای خانواده یا مراقبتتان در مورد روش‌های حمایت متقابل تصمیم‌‌‌گیری کنید.
  • هنگام احساس ترس و اضطراب خود را سرزنش نکنید. به‌جای آن در مورد احساسات، نگرانی‌‌‌ها و باورهاتان در زندگی فکر کنید و با دیگران صحبت نمایید.
  • از گروه‌‌‌های حمایتی یا مشورتی کمک بگیرید.
  • دعا کنید و از باورهای مذهبی کمک بگیرید.
  • تمرینات آرام‌‌‌بخشی و تنفس عمیق را چندین بار در روز انجام دهید. (با چشمان بسته، نفس عمیق بکشید و روی یک قسمت بدن تمرکز و آن را آرام کنید. از انگشتان پا شروع کنید و به‌تدریج تا سر پیش بروید. هنگام آرام‌بخشی تصور کنید در یک مکان لذت‌بخش مانند ساحل دریا هنگام غروب آفتاب یا در کوهستان زیبا هستید.)

  • مصرف قهوه را محدود کنید. قهوه می‌‌‌تواند علائم اضطرابی را تشدید کند.
  • از پزشک یا پرستارتان در مورد معرفی مشاور برای خود و خانواده‌‌‌تان سؤال کنید.
  • از پزشکتان در مورد احتمال مصرف داروی ضد اضطرابی سؤال کنید.

مراقبین چه کاری می‌‌‌توانند انجام دهند؟

  • با مهربانی از بیمار بخواهید در مورد ترس‌‌‌ها و نگرانی‌‌‌هایش صحبت کند.
  • قبل از آمادگی بیمار جهت صحبت کردن وی را به این کار مجبور نکنید.
  • بدون قضاوت در مورد احساسات بیمار با دقت به صحبت‌‌‌هایش گوش کنید.
  • همراه با بیمار در مورد روش‌‌‌های حمایتی تصمیم‌‌‌گیری کنید. در صورت اضطراب شدید، بیمار نمی‌‌‌تواند در این رابطه کمک کند. به‌جای آن بهتر است با پزشک در مورد علائم و مشکلات صحبت کنید.
  • برای کم کردن استرس از موارد ذکر شده کمک بگیرید.
  • از گروه‌‌‌های حمایتی و مشاوره‌‌‌ای کمک بگیرید.

درصورتی‌که بیمار دچار موارد زیر بود با پزشک تماس بگیرید:

  • مشکلات تنفسی
  • تعریق همراه با ضربان قلب تند.
  • احساس بی‌‌‌قراری شدید.

در نظر داشته باشید نبض داروها یا مکمل‌‌‌ها موجب بروز یا تشدید اضطراب می‌‌‌شوند. اگر اضطراب بیمار پس از شروع یک داروی جدید بیش‌تر شد با پزشک در این مورد مشورت کنید.

تغذیه در بیمار مبتلا به سرطان

سرطان تأثیر زیادی بر نیازهای غذایی ایجاد می‌کند، این مقاله کمک می‌کند تا با مشکلات ناشی از عوارض جانبی مقابله کنید یا از سلامتی خود اطمینان حاصل نمایید.

تغذیه قبل از شروع درمان:

نیازهای تغذیه‌ای شما در طول درمان تغییر می‌کند. در این قسمت مروری بر آنچه در مراحل مختلف بیماری از نظر تغذیه‌ای مهم است انجام می‌شود.

مقابله با عوارض جانبی درمان:

نیازهای تغذیه‌ای بسته به نوع درمانی که دریافت می‌کنید، فرق می‌کند. در این قسمت به اطلاعات اختصاصی تغذیه‌ای دست می‌کنید.

هنگامی‌که درمان موجب مشکلات تغدیه‌ای می‌شود:

آموزش درباره نحوه برخورد با خشکی دهان، کاهش اشتها و سایر مشکلات تغذیه‌ای.

تغذیه بعد از اتمام درمان:

بعد از آنکه احساس بهبودی بیش‌تری کردید، ممکن است سؤالاتی درباره تغذیه سالم داشته باشید. درباره نحوه بازگشت قوای بدنی، بازسازی بافت‌های بدن و احساس کلی سلامتی آموزش ببینید.

تغذیه در کودکان سرطانی:

آموزش درباره نیازهای تغذیه‌ای کودک مبتلا به سرطان حین و بعد از درمان.

تغذیه قبل از شروع درمان

مقدمه:

تغذیه مناسب به‌خصوص در بیماران سرطان لازم است. زیرا هم بیماری و هم درمان آن روی اشتهای شما تأثیر می‌گذارد. سرطان و درمان آن همچنین بر توانایی بدن در تحمل برخی غذاها و استفاده از مواد مغذی تأثیر می‌گذارد.

قبل از شروع درمان:

هنگام سلامتی، خوردن غذای کافی برای دسترسی به مواد مغذی مورد نیاز مشکلی نیست. وقتی برای سرطان درمانی می‌شوید، به‌خصوص اگر دچار عوارض جانبی درمان باشید، این کار آسانی نیست. یاد بگیرید چگونه خود را قبل از شروع درمان سرطان آماده کنید.

فواید تغذیه مناسب:

تغذیه مناسب به‌خصوص در بیماران سرطانی مهم است. از آنجا که هم بیماری و هم درمان آن می‌تواند روی اشتها تأثیر بگذارد. سرطان و درمان آن می‌تواند بر توانایی بدن در تحمل بعضی غذاها و مواد مغذی تأثیر بگذارد.

خود را برای درمان سرطان آماده کنید:

تا قبل از شروع درمان شما از عوارض جانبی احتمالی اطلاعی ندارید. یکی از روش‌های آمادگی باربر آن این است که دورۀ درمان را زمانی برای تمرکز بر خود و بهبود بدانید.

مقدمه

تغذیه بخش مهمی از درمان سرطان است. تغذیه غذای مناسب قبل، حین و بعد از درمان به شما کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشید و قوی‌تر بمانید. این مقاله برای کمک به شما و مراقبین برای آشنایی با نیازهای غذایی و مقابله با عوارض جانبی که روی تغذیه تأثیر می‌گذارد، تهیه شده است. مطالب موجود در این مقاله جای توصیه‌های پزشکی را نمی‌گیرد. اگر هر نگرانی یا سؤالی دارید از پزشک، پرستار یا متخصص تغذیه سؤال کنید.

یک متخصص تغذیه مرجع مناسبی برای اطلاعات مربوط به رژیم‌غذایی است. اگر با یک متخصص تغذیه قرار ملاقات دارید، سؤالات خود را یادداشت کنید تا چیزی را فراموش نکنید. از او بخواهید هرچیزی را که متوجه نشدید تکرار کند یا بیش‌تر توضیح دهد. درباره مطالب موجود در این مقاله نیز می‌توانید از متخصص تغذیه خود توضیحات بیش‌تری بخواهید.

از آنجا که نیازهای تغذیه‌ای شما در مراحل مختلف سرطان فرق می‌کند، ما این مقاله را بر اساس مرحله درمان سرطان مرتب کرده‌ایم.

قبل از شروع درمان:

هنگامی سلامتی، خوردن مقدار کافی غذا برای دستیابی به مواد مغذی مورد نیاز مشکل چندانی نیست. در حقیقت بیش‌تر توصیه‌های غذایی بر مصرف مقدار زیاد سبزیجات، میوه‌ها و غلات کامل شامل نان گندم کامل و ماکارونی و محدود کردن گوشت قرمز به‌خصوص انواع فرآوری شده و با چربی زیاد و همچنین محدودیت مصرف شکر، نمک و حفظ وزن مناسب، تأکید دارند.

هنگامی‌که برای سرطان درمان می‌شوید، این کار ممکن است مشکل باشد به‌خصوص اگر به علت عوارض جانبی احساس ناخوشی می‌کنید. بنابراین شما ممکن است نیاز داشته باشید تا رژیم غذایی خود را برای حفظ قوای بدنی و مقابله با تأثیرات سرطان و درمان آن تغییر دهید.

هنگامی‌که سرطان برای اولین بار تشخیص داده شود، پزشک با شما درباره یک برنامه درمانی صحبت می‌کند. این درمان می‌تواند شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، هورمون‌درمانی، درمان بیولوژیک (ایمونوتراپی)، یا درمان ترکیبی باشد. تمامی این انواع درمان سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. ولی تعدادی از سلول‌های سالم نیز ممکن است از بین برود. این علت عوارض جانبی درمان است.

عوارض جانبی زیر می‌تواند روی توانایی تغذیه‌ای شما تأثیر بگذارد:

  • کاهش اشتها
  • افزایش یا کاهش وزن
  • زخم گلو یا دهان
  • خشکی دهان
  • مشکلات دندانی و لثه‌ها
  • تغییر بو و مزه
  • تهوع
  • استفراغ
  • اسهال
  • یبوست
  • خستگی
  • افسردگی

شما ممکن است دچار این عوارض بوده یا درگیر آنها نشوید. عوامل زیادی روی بروز این عوارض جانبی و شدت آنها تأثیر دارد. این عوامل شامل نوع سرطان، قسمت درگیر بدن، نوع و مدت زمان درمان و شدت درمان است.

بسیاری از عوارض جانبی قابل کنترل بوده و پس از اتمام درمان از بین می‌رود. درباره بروز عوارض جانبی و نحوه کنترل آنها با پزشک یا پرستارتان صحبت کنید. بعد از شروع درمان دوباره عوارض جانبی که کنترل نشده با تیم درمانی صحبت کنید. اگر داروهای تجویز شده عوارض جانبی را از بین نمی‌برد به پزشک اطلاع دهید تا آنها را تغییر دهد.

روش‌های دستیابی به مواد مغذی مورد نیاز:

اگر مبتلا به سرطان هستید، باید مواد غذایی کافی دریافت کنید تا اهداف زیر حاصل شود:

  • جلوگیری یا بهبود کمبودهای غذایی.
  • کاهش عوارض جانبی سرطان یا درمان آن.
  • حداکثر شدن کیفیت زندگی

روش‌های زیادی برای دسترسی به مواد غذایی وجود دارد. مهم‌ترین آنها عبارتست از:

از طریق دهان:

اگر می‌توانید سعی کنید نیازهای غذایی خود را با خوردن و آشامیدن غذاهای مقوی برطرف کنید.

شما می‌توانید با مصرف مکمل‌های غذایی پرکالری و پرپروتئین همراه میان وعده‌ها، محصولات غذایی بسته‌بندی شده و نوشیدنی‌های خانگی، غذای کافی دریافت کنید. اگر در انجام این کار دچار اشکال هستید یا اگر نیاز به مقادیر خیلی زیاد کالری و مواد مغذی دارید، شما ممکن است به لوله تغذیه‌ای نیاز داشته باشید.

از طریق لوله تغذیه‌ای:

تغذیه از طریق لوله بیش‌تر مواقع برای دسترسی به غذای مناسب یا حفظ وزن در فرد دچار بی‌اشتهایی استفاده می‌شود. تغذیه از طریق لوله در صورت نیاز می‌تواند به کمک خانواده، دوستان یا مراقبین در منزل انجام شود. به‌محض شروع تغذیه از طریق لوله احساس بهبودی می‌کنید زیرا نیازهای غذاییتان برطرف می‌شود.

برای تغذیه از طریق لوله، یک لوله نازک و قابل انعطاف از طریق بینی به معده وارد می‌شود. به محض قرار دادن لوله، تغذیه با مایعات شروع می‌شود. در صورت نیاز، این ترکیبات غذایی می‌تواند تمامی نیاز شما به کالری، پروتئین و ویتأمین‌ها و مواد معدنی را برطرف کند. بیمارانی که لوله تغذیه‌ای دارند کماکان می‌توانند از طریق دهان نیز غذا بخورند. زیرا لوله کوچک بوده و توانایی بلع را از بین نمی‌برد.

اگر شما به لوله تغذیه‌ای نیاز دارید، بیش‌ترین تلاش باید جهت ادامه تغذیه با دهان نیز انجام شود.

مثلاً شما می‌توانید برای حفظ توانایی غذا خوردن در روز، شب‌ها هنگام خواب از طریق لوله غذا مصرف کنید. بیش‌تر بیماران طی چند روز به تغذیه از طریق لوله عادت می‌کنند. بعضی بیماران به زمان بیش‌تری نیاز دارند. صحبت کردن با فردی که او نیز لوله تغذیه‌ای دارد معمولاً کمک‌کننده است. یک نوع دائمی‌تر لوله می‌تواند مستقیماً به معده وارد شود. (گاستروستومی) یا به روده وارد شود (ژژنوستومی).

این روش‌های جراحی معمولاً می‌توانند به‌صورت سرپایی انجام شوند.

از طریق وریدی (تغذیه کامل وریدی):

در بیماران با مشکلات جدی گوارشی، تغذیه با لوله نمی‌تواند تمامی نیازهای غذایی را برطرف کند. در این موارد محلول مغذی می‌تواند مستقیماً به وریدها وارد شود. این نوع تغذیه، تغذیه از طریق ورید یا تغذیه کامل وریدی (TPN) گفته می‌شود. TPN معمولاً در کسی که تحت عمل جراحی دستگاه گوارش قرار گرفته، هنگام انسداد کامل دستگاه گوارش، در صورت تهوع و استفراغ شدید و هنگامی‌که عوارض ناشی از سرطان یا درمان آن مانع غذا خوردن یا تغذیه لوله‌ای است، انجام می‌شود. همانند تغذیه لوله‌ای، تغذیه وریدی نیز می‌تواند در منزل انجام شود.

فواید تغذیه مناسب

تغذیه مناسب در بیمار مبتلا به سرطان بسیار مهم است از آنجا که هم بیماری و هم درمان آن می‌تواند روی اشتها تأثیر بگذارد. سرطان و درمان سرطان می‌تواند بر توانایی بدن در تحمل بعضی غذاهای خاص و مصرف برخی مواد مغذی تأثیر گذارد.

نیازهای تغذیه‌ای بیماران سرطانی از فردی به فرد دیگر فرق می‌کند. پزشک، پرستار یا متخصص تغذیه می‌تواند در تشخیص نیازهای تغذیه‌ای و روش‌های دستیابی به آن به شما یاری رساند. تغذیه مناسب حین درمان سرطان کمک می‌کند تا شما:

  • احساس بهتری داشته باشید.
  • قدرت وانرژی خود راحفظ کنید.
  • وزن و ذخیره بدنی مواد مغذی را حفظ کنید.
  • عوارض جانبی ناشی از درمان را تحمل کنید.
  • احتمال خطر بروز عفونت را کاهش دهید.
  • سرعت بهبودی و بازتوانی خود را تسریع کنید.

تغذیه مناسب به معنی مصرف غذاهای متنوع به‌گونه‌ای است که نیازهای مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ سلامتی هنگام مقابله با سرطان را تأمین کند. این مواد مغذی شامل پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، چربی، آب، ویتأمین‌ها و مواد معدنی است.

مواد مغذی

پروتئین‌ها:

ما به پروتئین‌ها برای رشد بدن، ترمیم بافت‌های بدنی و حفظ سلامت سیستم ایمنی نیاز داریم.

وقتی بدن شما به میزان کافی به پروتئین دسترسی نداشته باشد، مدت زمان بیش‌تری برای بهبودی از بیماری طول می‌کشد و مقاومت به عفونت‌ها کاهش می‌یابد. بیماران مبتلا به سرطان به‌طور معمول به پروتئین بیش‌تری نیاز دارند. بعد از جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتو‌درمانی، برای ترمیم بافتی و جلوگیری از بروز عفونت‌ها به پروتئین بیش‌تری نیاز است.

منابع مناسب پروتئین شامل گوشت قرمز و ماهی، لبنیات، غلات، دانه‌های خشک شده و سویا است.

چربی‌ها:

چربی‌ها نقش مهمی در تغذیه دارند. چربی‌ها و روغن‌ها منبع غنی انرژی برای بدن است.

از چربی برای ذخیره انرژی در بدن، حفظ بافت‌های بدن و نقل وانتقال انواع خاصی از ویتأمین‌ها در بدن استفاده می‌شود. چربی‌ها همچنین نقش مهمی در تهیه مواد غذایی از طریق بهبود طعم غذا و انتقال حرارت هنگام پختن غذا ایفا می‌کنند. شاید شما شنیده باشید که بعضی انواع چربی بهتر از بقیه هستند. از نظر تأثیرات چربی بر قلب و سطوح کلسترول بدن بهتر است چربی‌ها اشباع نشده را انتخاب کنید. (چربی‌های اشباع نشده ساده یا مرکب)

چربی‌های اشباع نشده ساده عمدتاً در روغن‌های گیاهی مانند روغن زیتون و بادام زمینی وجود دارد. این چربی‌ها در دمای اتاق مایع هستند.

چربی‌های اشباع نشده مرکب عمدتاً در روغن‌های گیاهی مانند آفتابگردان و ذرت وجود دارد. این چربی‌ها همچنین چربی اصلی غذاهای دریایی است. این چربی‌ها هم در دمانی اتاق مایع و نرم هستند. به بعضی از اسیدهای چرب اشباع نشده مرکب مانند اسیدلینولئیک و اسید آلفا- لینولئیک، اسیدهای چرب ضروری گفته می‌شود. زیرا بدن نمی‌تواند آنها را بسازد. به این اسیدهای چرب برای ساختن سلول‌ها و هورمون‌ها نیاز است. اسیدهای چرب ضروری باید از طریق مواد غذایی به بدن برسد.

چربی‌های اشباع شده (یا اسیدهای چرب اشباع شده) به‌طور عمده در منابع حیوانی مانند گوشت، چربی، شیر و کره وجود دارد. بعضی روغن‌های گیاهی نیز مانند روغن نارگیل اشباع شده است. چربی‌های شباع شده در دمای اتاق جامد هستند. اسیدهای چرب ترانس هنگام تغییر شکل روغن‌های گیاهی به مارگارین ایجاد می‌شوند.

منبع اسیدهای چرب ترانس در رژیم غذایی شامل میان وعده‌ها و غذایی پخته شده با روغن‌های گیاهی هیدروژنه است. چربی‌های ترانس همچنین به‌طور طبیعی در برخی چربی‌های حیوانی مانند لبنیات وجود دارند.

کربوهیدرات‌ها:

کربوهیدرات‌ها سوخت مورد نیاز بدن برای فعالیت‌های بدنی و عملکرد ارگان‌های بدن را تأمین می‌کند. منابع خوب و بد کربوهیدرات‌ها وجود دارد. بهترین منبع کربوهیدرات‌ها (میوه‌ها – سبزیجات- غلات کامل) تأمین کننده ویتأمین‌ها و مواد معدنی و فیبرها است. سایر منابع کربوهیدرات‌ها شامل نان، سیب‌زمینی، برنج، ماکارونی، اسپاگتی، غلات خشک شده، ذرت و دانه‌ها است. شیرینی‌ها (دسرها، آب نبات و شربت‌ها) نیز منبع کربوهیدرات است ولی مواد مغذی کمی دارد.

آب:

آب و مایعات برای سلامتی ما حیاتی است. تمامی سلول‌های بدن برای عملکرد به آب نیاز دارند. اگر مایعات کافی ننوشید یا دچار استفراغ یا اسهال باشید ممکن است دچار کم آبی شوید. به‌طور کلی هر فرد برای اطمینان از اینکه تمام سلول‌های بدنش آب کافی مورد نیازش را دارد، باید روزانه حداقل ۸ لیوان ۸ اونسی آب یا مایعات بنوشد.

ویتامین‌ها و مواد معدنی:

ویتامین‌ها و مواد معدنی برای رشد و نمو طبیعی مورد نیاز است. این مواد همچنین برای مصرف انرژی (کالری) غذاها مورد نیاز است. فردی که رژیم غذایی متعادل شامل: پروتیئن و کالری کافی مصرف کنید معمولاً ویتأمین و مواد معدنی کافی را دریافت می‌کند. ولی مصرف رژیم غذایی متعادل در بیماری که تحت درمان سرطان است و دچار عوارض جانبی طولانی‌مدت شده است مشکل می‌باشد. در این موارد پزشک یا متخصص تغذیه مصرف مولتی ویتامین و مکمل مواد معدنی روزانه را تجویز می‌کند. قبل از شروع مصرف مولتی ویتامین‌ها و مکمل‌ها حتماً با پزشک خود مشورت کنید. بعضی افراد مبتلا به سرطان برای تقویت سیستم ایمنی یا حتی از بین بردن سول‌های سرطانی مقادیر زیادی ویتامین، مواد معدنی و سایر مکمل‌های غذایی مصرف می‌کنند. برخی از این مواد خصوصاً وقتی زیاد مصرف شوند ممکن است مضر باشند. در واقع مقادیر زیاد برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی تأثیر شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی را کاهش می‌دهد. در هنگام درمان سرطان بهتر است از مکمل‌هایی که حداکثر حاوی مقادیر مورد نیاز روزانه (DV) از مواد مغذی و بدون آهن است استفاده کرد مگر اینکه پزشک شما مصرف آهن را تجویز کرده باشد. باز هم تأکید می‌شود که قبل از مصرف این مکمل‌ها با پزشک مشورت کنید.

آنتی‌اکسیدان

آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که از سلول‌های بدن در مقابل اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد (تولیدات جانبی برخی فرایندهای طبیعی بدن) محافظت می‌کند. مثال آنتی‌اکسیدان‌ها شامل ویتأمین C، ویتامین E، ویتامین A (بتا کاروتن) و سلنیوم است. اگر می‌خواهید آنتی‌اکسیدان‌ها به میزان کافی به بدنتان برسد، کارشناسان توصیه می‌کنند که انواع متنوعی از سبزیجات و میوه‌ها که سرشار از آنتی‌اکسیدان هستند مصرف کنید. مصرف مقادیر زیاد آنتی‌اکسیدان‌ها همزمان با شیمی‌درمانی و پرتودرمانی توصیه نمی‌شود.

در مورد بهترین زمان مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها با پزشک خود صحبت کنید.

داروهای گیاهی:

از صدها سال قبل از داروهای گیاهی در درمان بیماری‌ها استفاده می‌شود.

امروزه داروهای گیاهی در انواع مختلفی شامل قرص‌ها، شربت‌ها، چای و پمادها استفاده می‌شوند. با اینکه بسیاری از این ترکیبات بی‌خطر است، برخی می‌تواند عوارض جانبی شدید و مضر داشته باشد. برخی از این مواد با درمان معمول سرطان شامل شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و تأثیرات عمل جراحی تداخل پیدا می‌کنند. اگر شما تمایل دارید از این ترکیبات گیاهی استفاده کنید، قبلاً با پزشک خود مشورت کنید.

توصیه‌های بی‌خطر بودن:

بسیاری از افراد فکر می‌کنند اگر دارو یا مکملی را از فروشگاه بخرند، این ترکیب بی‌خطر و مؤثر است. اداره دارو و غذای امریکا (FDA) قوانین جدیدی را در سال ۲۰۰۷ برای اطمینان از اینکه داروی مکمل حاوی موارد ذکر شده در بسته‌بندی آن است، وضع کرده است. با این حال بی‌خطر بودن و تأثیر داروی مکمل در بدن حتی با این قوانین جدید نیز تضمین نمی‌شود. این قوانین شرکت‌های سازنده را نسبت به ذکر عوارض جانبی احتمالی در بسته‌بندی داروها الزام نمی‌کند. براساس این قوانین تا زمانی‌که خطرات یک داروی گیاهی اثبات نشده باشد نمی‌توان آن را از فروشگاه‌ها جمع‌آوری کرد.

درباره ترکیبات گیاهی یا مکمل‌های مصرفی با پزشک خود صحبت کنید.

بستۀ داروی مکمل را همراه خود به مطب پزشک برده، در مورد میزان مصرف آن و ترکیبات آن و اطمینان از عدم تداخل با درمان سرطان مشورت کنید.

از پزشک یا پرستارتان درباره اطلاعات قابل اطمینان مکمل‌های روزانه سؤال کنید.

بسته‌بندی و توضیحات دارویی را درباره مقدار و غلظت ترکیبات فعال دارویی مطالعه کنید. در صورت بروز عوارض جانبی مانند خارش، لرزش، بی‌حسی و گزگز اندام‌ها، مصرف دارو را قطع و به پزشک معالج اطلاع دهید.

بعضی بیماران مبتلا به سرطان برای تقویت سیستم ایمنی یا حتی از بین بردن سلول‌های سرطان مقادیر زیادی ویتامین، مواد معدنی و سایر مکمل‌های غذایی مصرف می‌کنند. برخی از این مواد خصوصاً وقتی زیاد مصرف شوند ممکن است مضر باشند. در حقیقت مقادیر بالای برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی تأثیر ضدسرطان شیمی‌درمانی و پرتوتابی را کاهش می‌دهد.

برای کسب اطلاعات بیش‌تر درباره داروهای گیاهی و مکمل‌ها به پایگاه اینترنتی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان مراجعه کنید.

خود را برای سرطان آماده کنید.

تا وقتی که درمان شما شروع نشده باشد، شما دقیقاً از عوارض جانبی احتمالی، چگونه احساسات خود اطلاع ندارید. یک راه ایجاد آمادگی این است که دورۀ درمان را زمانی را برای توجه به خود در مسیر بهبودی به حساب بیاورید. سایر روش‌های ایجاد آمادگی شروع دوره درمانی در زیر ذکر می‌شود:

توانایی مثبت اندیشیدن

شما می‌توانید با مثبت فکر کردن، صحبت کردن درباره احساسات خود وآموختن هرچه بیش‌تر درباره سرطان و درمان آن، نگرانی خود را درباره عوارض جانبی درمان سرطان کاهش دهید. برنامه‌ریزی موارد مقابله با عوارض جانبی احتمالی به شما کمک می‌کند تا کنترل بهتری بر اوضاع داشته باشید و اشتهای خود را حفظ کنید.

بسیاری از افراد دچار عوارض جانبی مختصر می‌شوند که مانع غذا خوردن آنها نمی‌شود. حتی اگر دچار عوارض جانبی شده باشید آنها معمولاً اندک بوده و با داروهای در دسترس قابل کنترل است. بسیاری از این عوارض جانبی با اتمام دوره درمان از بین می‌روند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *